Kaligirang

Pangkasaysayan ng
Noli Me Tangere
 Noli me tangere
(Huwag Mo Akong Salingin)
(Touch Me Not)
Noli Me Tangere

● Kauna-unahang nobelang isinulat ni Rizal.

● Inihandog sa Inang Bayan
 Isinulat niya ang Noli Me Tangere upang
mabuksan ang mga mata ng Pilipino sa kanser
ng lipunan na nangyayari sa bansa. Ito ay
pananakop ng mga kastila sa Pilipinas.
 Maihahahalintulad ang kabayanihan ni Rizal sa Noli Me
Tangere sapagkat ayon kay Ferdinand Bluementritt ito
ay isang aklat na isinulat sa dugo ng pawis . Ang nobela
ay napabantog kaya nagpasalin salin ito sa iba’t ibang
wika. Dito binuo ng bayaning Rizal ang kaniyang
kaluluwa at diwa upang gisingin ang natutulog na
kamalayan ng kaniyang mga kababayan sa
pamamagitan ng pagtatanggol sa kaniyang karapatan at
damdaming maka-Pilipino
Naisipan ni Rizal na sumulat ng Noli Me Tangere dahil sa tatlong aklat na
nagbigay sa kaniya ng inspirasyon:

Eugene Sue
Naisipan ni Rizal na sumulat ng Noli Me Tangere dahil sa tatlong aklat na
nagbigay sa kaniya ng inspirasyon:

 Ang The Wandering Jew o Ang

Hudyong Lagalag ay tungkol sa
isang lalaking kumutya kay Hesus
habang siya ay patungo sa Golgota.
Ang lalaking ito ngayon ay
pinarusahan nam a maglakad sa
buong mundo nang walang tigil.

Eugene Sue
Naisipan ni Rizal na sumulat ng Noli Me Tangere dahil sa tatlong aklat na
nagbigay sa kaniya ng inspirasyon:

 Ang Uncle Tom`s Cabin ay tungkol

ito sa pagmamalupit ng mga puting
Amerikano sa mga Negro.
Naisipan ni Rizal na sumulat ng Noli Me Tangere dahil sa tatlong aklat na
nagbigay sa kaniya ng inspirasyon:

 Ang pamagat na “Noli Me Tangere”

sa salitang Latin na ang ibig sabihin
sa wikang Filipino ay “huwag mo
akong salingin” na hango sa bibliya
sa Ebanghelyo ni San Juan.
 Nang sulatin ni Rizal ang Noli Me Tangere
ay 24 na taong gulang lamang siya.
Sinulat niya nang pasingit-singit ang
nobela noong nag-aaral pa siya sa Madrid
at natapos niya ito sa Berlin.
● Bago matapos ang taong 1884 ay sinimulan
niya itong isulat sa Madrid at doo`y natapos
niya ang kalahati ng nobela.
● Ipiinagpatuloy niya ang pagsulat nito sa
Paris noong 1885 at natapos ang
sangkapat.
● At natapos naman niyang sulatin ang huling
ikaapat na bahagi ng nobela sa Berlin
noong Pebrero 21, 1887.
 Natapos niya ang Noli Me Tangere ngunit wala siyang
sapat na halaga upang maipalimbag ito. Mabuti na
lamang at dumalaw sa kanya si Maximo Viola na
nagpahiram sa kanya ng 300 piso na salapi na naging
daan upang makapagpalimbag ng 2,000 sipi nito sa
imprenta.

 Sa imprenta lette sa Berlin “Berliner Buchdruckrei

Action-Gesselschaft” inilimbag ang unang 2,000 sipi ng
Noli Me Tangere. Ang nobela ay naipalimbag noong
Marso 1887.
 Marso 21 1887 matapos ang na maipalimbag ang Noli Me
Tangere ay kaniyang pinaldahan ng kopya
ang kanyang mga kaibigan na sina:

● Felix Hidalgo
● Dr. Antonio Regiodor
● Ferdinand Blumentritt
● Graciano Lopez-Jaena
● Mariano Ponce

 Marso 29, 1887, Ibinigay ni Rizal sa kanyang kaibigan na si

Maximo Viola ang gallery proof ng Noli. Ibinigay niya rin ang
komplimentaryong sipi bilang tanda ng pasasalamat.
Nagalit man ang mga espanyol kay Rizal at nangamba ang
kaniyang pamilya na baka siya`y mapahamak inibig pa rin niyang
makabalik sa Pilipinas dahil:

Una, hangarin niyang maoperahan ang kaniyang ina dahil sa

lumalalang panlalabo ng kanyang mata.

Pangalawa, upang mabatid niya ang dahilan kung bakit hindi

tinugon ni Leonor Rivera ang kaniyang mga sulat taong 1884-1887.

Panghuli, ibig niyang malaman kung ano ang nagging bias ng

kanyang nobela sa kanyang bayan at mga kababayan.
● Bumalik ng bansa si Rizal noong hunyo 1892
at sa pananatili niya sa bansa ay nakipag-usap
siya kay Gob. Heneral Eulogio Despujol para
maayos ang problema ng kaniyang pamilya.
● Ang buhay ni Rizal ay naging makabuluhan sa
Dapitan. Nagamit niya ang kaniyang
propesyon sa panggagamot at dito niya
nakilala at napangasawa si Josepine Bracken.
 Ang nobela ni Rizal ay tumatalakay sa mga kinagisnang
kultura ng Pilipinas sa pagiging kolonya nito sa
Espanya. Bukod dito, ang nobela ay bumabatikos sa
mga maling kaugaliang nakasanayan ng mga Pilipino at
may kapangyarihan tulad ng simbahang Katoliko na
nagpapakita ng pangingibabaw ng kapangyarihan
kaysa sa mga pinuno ng pamahalaan noong panahon
ng kastila.