Tokoh-tokoh Tamadun Jepun:

Tokugawa Ieyasu Maharaja Meiji

Disediakan Oleh: Jason & George

TOKUGAWA IEYASU
Dipanggil Takechiyo semasa kanak-kanak. Anak sulung seorang ketua pewira dari Okazaki

-Matsudaira. Okazaki ketika itu adalah sebahagian dari wilayah Mikawa. Kedudukan ayahnya terancam kerana tanahtanah beliau tersisip di antara kawasan dua orang tuan tanah yang berkuasa iaitu Imagawa dan Oda.

 Pada tahun 1567 - menjadi pemerintah

Mikawa dan pada tahun 1566 kerajaan Imperial mengiktirafkan kuasanya dan memakai nama keluarga Tokugawa dan Toyotomi Hidesyoshi juga mengiktirafkannya sebagai sekutunya yang paling berpengaruh. Beliau dilantik sebagai salah seorang ahli Majlis Pemangku Raja yang diwujudkan oleh Toyotomi Hidesyoshi. Kredibilitinya tercabar setelah kematian Toyotomi Hidesyoshi satu pertelingkahan untuk mendapatkan kuasa meletus di antara Tokogawa Ieyesu dan Ishida Mitsunari.

 Beliau memenangi peperangan ini dan

pertempuran ini kerana mempunyai lebih banyak pengalaman dalam taktik peperangan dan pertempuran. Dilantik menjadi Shogun (pangkat dalam angkatan tentera) pada tahun 1603. Dua tahun kemudian beliau meletak jawatan ini dan digantikan dengan anaknya Hidetada. Alasan perletakan jawatan ialah azamnya untuk memperkukuhkan keshogunan Tokugawa dan tindakan ini menunjukkan jawatan tersebut hanya akan diwarisi oleh ahli-ahli keluarga Tokugawa.

 Beliau juga terkenal sebagai daimyo

(pemerintah feudal yang berpengaruh) yang terkuat di Jepun. Dalam tahun 1614, angkatan seramai 70,000 orang tentera yang dipimpin oleh Hidetada (anak Tokugawa Ieyasu) telah menyerang istana Hideyoshi di Osaka. Hasilnya Hidesyoshi yang mempunyai angkatan tentera seramai 100,000 telah kalah dan membunuh diri. Oleh itu, Tokugawa Ieyasu muncul sebagai pemimpin yang unggul di Jepun.

 Kemenangannya yang berjaya

mendominasi politik menyatukan Jepun telah menyumbangkan kepada ketinggian peradaban kerana perubatan dan kemajuan yang dilakukannya. Beliau juga terbukti berjaya mengasaskan Keshogunan Tokugawa iaitu kerajaan berbentuk tentera yang paling lama tempohnya mendominasi politik Jepun promoden. Malah pencapaiannya ini telah diiktirafkan oleh kerajaan Imperial dan pemimpin tentera agung era Sengoku Jidai.

MAHARAJA MEIJI
Pemangkin utama zaman Meiji ialah maharaja Mutsuhito yang memerintah selama 44 tahun bermula dari tahun 1868-1912. Seorang maharaja yang terbaik dan digelar Meiji. Pelbagai perubahan yang telah dilakukan oleh Meiji ke atas Jepun bagi memodenkannya serta mengikut perubahan zaman. Antara langkah utama yang dilakukan oleh Meiji ialah memindahkan ibu Negara dari

 Perubahan yang pertama dilakukan oleh Meiji

ialah meghapuskan sistem feudal Menjelang tahun 1871, sistem politik feudalism ditamatkan dengan menghapuskan sistem uji. Kemudian, ia ditukarkan kepada sistem pemerintah yang lebih terbuka. Keadaan ini mengubah corak kehidupan masyarakat Jepun di mana golongan samurai telah mula dibenarkan menceburi bidang lain seperti berniaga dan sebagainya. Namun, ramai antaranya yang gagal untuk menyesuaikan diri dengan keadaan yang baru. Bagi rakyat, diberikan kebebasan untuk

 Maharaja Meiji menyedari bahawa pentingnya

mencari ilmu, terutama untuk menjadikan kuasa ekonomi dan militari termoden. Menjelang Jun 1868, Meiji memberikan kebebasan dan penekanan kepada kepentingan mencari ilmu pengetahuan khususnya dari barat. Oleh itu, sebuah Jabatan Pendidikan ditubuhkan pada 1871 dan menekan aspek pendidikan awal dan menengah. Keadaan ini menyebabkan majoriti rakyat Jepun celik huruf dan cekap dalam bidang teknikal serta bersedia menerima pembangunan.

 Pembaharuan material dilakukan antaranya

ialah bandar Yokohama dan Kobe telah dibangunkan dengan reka bentuk barat. Pembinaan jalan kerata api dibina pada tahun 1872, iaitu sepanjang 18 batu dan pada tahun 1897 sepanjang 3000 batu. Ekonomi pada era ini berkembang dengan pesatnya, di mana banyak bank-bank ditubuhkan seperti Central Bank of Japan pada 1882 dan Yokohama Specie Bank pada tahun 1887. Beberapa perlembagaan telah dibentuk, di mana maharaja telah mengeluarkan titah agar satu perlembagaan dilaksanakan menjelang tahun 1890. Perlembagaan ini bertujuan untuk membentuk Negara Jepun yang moden dan